RANKINGI. Tradycją już jest redakcyjny ranking, w którym wskazujemy najbardziej wpływowe osoby naszego miasta. Tym razem – podczas przygotowywania już szóstej edycji tego zastawienia – wewnątrzredakcyjna debata była szczególnie burzliwa. Mamy pewność, że jej ostateczny kształt – jak co roku - wywoła też spory wśród Czytelników, a przede wszystkim jej... bohaterów. Jak zawsze większość z nich będzie się czuła niedoceniona, a tylko nieliczni uznają, że ich wpływy zostały przecenione.

Zapraszamy więc do lektury (którą przedstawimy w trzech częściach) i dyskusji!

1. ADAM NAWAŁKA (3)
trener piłkarski
W październiku mówiła o nim cała Polska, bo piłka nożna, a już w szczególności jej krajowa reprezentacja, którą wtedy objął, to sprawa narodowa. Jego nominacja sprawiła, że Zabrze zaczęło wszystkim w kraju kojarzyć się jednoznacznie pozytywnie - jako miejsce, w którym ciężką, konsekwentną pracą można dojść do wielkiego sukcesu. Nawałka w Górniku zaczynał od zera (I liga), ale w ciągu kilku lat - narzucając, czasem apodyktycznie, wszystkim dookoła swoją filozofię - przywrócił klubowi miejsce w czołówce ligi, a całej rzeszy jego kibiców prawdziwą wspólnotową dumę. I choć jeszcze w połowie roku (po nieudanej wiosennej rundzie piłkarzy) rozważano jego dymisję, to pod koniec błagano (niestety bezskutecznie), by – mimo objęcia kadry – prowadził zespół do końca sezonu. Tylko sam Nawałka przez cały ten czas zachowywał spokój, był pewny tego co i jak robi. I odebrał zasłużoną nagrodę, a Górnik i Zabrze jeszcze długo będzie zbierało owoce jego pracy.

2. MAŁGORZATA MAŃKA-SZULIK (1)
prezydent
Rządzi Zabrzem już przeszło siedem lat i z każdym rokiem jej pozycja staje się jeszcze bardziej niepodważalna. Najlepiej wiedzą o tym jej polityczni przeciwnicy, którzy widząc swą niemoc już dawno wywiesili białą flagę. Mimo to za nią jeden z trudniejszych okresów, bo zacięła się choćby inwestycyjna machina (nie ukończono w terminie basenu, o stadionie nie wspominając), z całą ostrością – używając lubianej przez prezydent terminologii sportowej – wyszedł też na wierzch problem „krótkiej ławki”, bo czym innym tłumaczyć pozostawianie na eksponowanych stanowiskach osób, które mają na koncie wyroki lub zasiadają na ławie oskarżonych? Nie zmienia to jednak faktu, że Mańka-Szulik należy do samorządowej ekstraklasy w kraju, za czym idą propozycje wejścia do krajowej polityki. Na razie pozostaje na te oferty głucha, ale jej ambicje chyba już zaczynają wykraczać poza Zabrze.

3. MIROSŁAW SEKUŁA (-)
marszałek województwa
Nic dziwnego, że ten znany zabrzanin wrócił na wysokie miejsce w naszym rankingu, bo wrócił też do politycznej gry, tym razem na wojewódzkim szczeblu. Zajmuje tak eksponowane i ważne stanowisko, iż trudno przecenić jego wpływ na to co dzieje się w Zabrzu. To w końcu z marszałkowskiego budżetu współfinansowana jest choćby działalność Muzeum Górnictwa Węglowego (podobno szeroki strumień pieniędzy dla tej instytucji ma się zamienić w strumyk) czy wiele innych nie tylko kulturalnych inicjatyw i imprez, a także inwestycji (zabrzański Park Nowoczesnych Technologii Medycznych, albo np. Drogowa Trasa Średnicowa). Od marszałka zależna jest także bezpośrednio, a także pośrednio nasza komunikacja (Koleje Śląskie). Sekuła także decyduje o losach budowy Stadionu Śląskiego, który może (albo i nie) być konkurencją dla też budowanego stadionu Górnika.

4. PIOTR BARCZYK (6)
skarbnik miasta
Tacy ludzie latami potrafią pracować w zaciszu swoich gabinetów, z których na forum publiczne wyciągają ich dopiero ważne sprawy, w tym straszne słowo na „k” – kryzys. I choć Piotr Barczyk już nie jednemu (a właściwie trzem) prezydentom prowadził sprawy finansowe, to właśnie teraz musiał objawić się społeczeństwu jako ten, który mówi w wywiadach: spokojnie, nic się nie dzieje, płyniemy dalej. I wszystko wskazuje na to, że w istocie tak jest, bo nikt i nic na razie kłamu jego słowom nie zadało. Barczyk, jak każdy wytrawny księgowy, potrafi liczyć. I wie też, że inni, nawet najwyżej postawieni urzędnicy, muszą się liczyć się z jego zdaniem. I że to często do niego należy ostatnie słowo.

5. KRZYSZTOF LEWANDOWSKI (4)
wiceprezydent
Jako pierwszy wiceprezydent nadzoruje przede wszystkim politykę związaną z nieruchomościami (zarząd, handel, geodezja, planowanie przestrzenne) i ochronę zdrowia, ale tak naprawdę jego wpływy są daleko szersze i sięgają niemal wszystkich dziedzin życia. Jest pierwszym doradcą prezydent, a że cieszy się jej pełnym zaufaniem, wiele decyzji może podejmować całkowicie samodzielnie. I nie można mu odmówić w tym sprawności i kompetencji. Co ważne: potrafi swoich racji bronić merytorycznie, nie chowając się za polityczną mowę-trawę.

6. MARIAN ZEMBALA (5)
dyrektor ŚCCS
Nie tak dawno cieszyliśmy się z oddania do użytku nowego obiektu szpitala Śląskiego Centrum Chorób Serca, a już w tym roku ruszyła budowa kolejnego jego bloku – modułu C (centrum kliniczno-naukowej transplantacji płuc i serca oraz leczenia mukowiscydozy). A w zaawansowanych planach jest już kolejna medyczna inwestycja, firmowana przez Kardio-Med (a więc spółkę, której większościowym udziałowcem też jest ŚCCS) - Park Nowoczesnych Technologii Medycznych. Profesor Zembala jawi się nam nie tylko jako doskonały kardiolog, ale także biznesmen i budowniczy. Warto natomiast też wspomnieć, że prowadzone przez niego ŚCCS zostało uznane przez dziennikarzy z Warszawy na najlepszy w Polsce szpital kardiologiczny.

7. TADEUSZ DĘBICKI (13)
prezes Stadionu
Poszedł w górę w naszym rankingu, podobnie jak nadzorowana przez niego budowa stadionu dla Górnika. Niestety (nie z jego winy) inwestycja jednak stanęła, gdyż drugie już z kolei niedotrzymanie terminu oddania inwestycji przez wykonawcę (Polimex Mostostal) sprawiły, że musiał „wyrzucić” go z placu pracy. Teraz zatem zamiast spokojnie czekać na otwarcie obiektu, musi ogłaszać kolejne przetargi i wybierać nowych wykonawców, którzy dokończą dzieła. Od niego zatem głównie zależy, czy stadion będzie gotowy w przyszłym roku i pociągnie do zwycięstwa w jesiennych wyborach obecną ekipę rządzącą miastem.

8. BORYS BUDKA (7)
poseł
Z zamiłowania maratończyk, z wykształcenia prawnik angażujący się w działania na rzecz ograniczenia swawoli spółdzielni mieszkaniowych. Mijający rok to jednak przede wszystkim kamień milowy na drodze do jego politycznej kariery na szczeblu krajowym. Nie odszedł wraz z Jarosławem Gawinem, z którym od dawna sympatyzował, za co partia go wynagrodziła wybierając najpierw na szefa swych gliwickich struktur, potem na sekretarza władz regionalnych w Katowicach, a w końcu ustanawiając go przedstawicielem parlamentu w Krajowej Radzie Prokuratury. Robiąc karierę nie zapomina jednak o zwykłych ludziach, którym pomaga za pośrednictwem bezpłatnych prawników zatrudnionych przy jego zabrzańskim biurze poselskim. Przestał walczyć z prezydent Zabrza, bo postanowił zawalczyć o fotel prezydenta Gliwic, czym zamieszał w zabrzańskiej polityce.

9. JOANNA KOSIŃSKA (8)
prokurator
Bardzo długo Zabrze czekało na taką szefową prokuratury rejonowej. W żadnej mierze nie jest typem leniwego i niedostępnego urzędnika za biurkiem, lecz drąży tematy, stawia trudne pytania, analizuje decyzje swych podwładnych i wsłuchuje się w głos zwykłych mieszkańców. Zawsze ma czas dla dziennikarzy i nie odgradza się od nich, a przy tym odważnie sięga po lokalną prasę nie tylko czerpiąc z niej wiedzę o różnych dziwnych i kontrowersyjnych sprawach, ale i nadając im czasem bieg prawny. Nie boi się stawiać zarzutów nawet ważnym urzędnikom. Nie ustrzegła się jednak i spektakularnej wpadki, jaką było umorzenie przez jej jednostkę śledztwa w sprawie windykatora, który świadomie próbował wyłudzić od emerytki 90 tys. złotych fikcyjnego długu.

10. BARTŁOMIEJ SZEWCZYK (9)
dyrektor MGW
Kiedyś pełniący obowiązki zabytkowej kopalni Guido, a od tego roku po połączeniu jej z Muzeum Górnictwa Węglowego - szef całego turystycznego węglowego konglomeratu. To ogromna placówka, która dzięki Guido stała się wizytówką Zabrza, także kulturalną. Pod ziemią odbywają się doskonałe imprezy i spektakle z cyklu Teatr na poziomie (których często kopalnia jest producentem). W tym roku zaś przybył tam sam Krzysztof Pednerecki – na poziomie 320 metrów odbył się z okazji 80. urodzin mistrza pierwszy zabrzański międzynarodowy festiwal jego imienia.

W nawiasie przy nazwiskach podajemy miejsce w poprzednim notowaniu; „-” oznacza brak na ubiegłorocznej liście