KONTROWERSJE. Gorący przebieg miało posiedzenie komisji kultury i dziedzictwa zabrzańskiej Rady Miasta poświęcone w dużej mierze losom pomnika braterstwa broni Armii Czerwonej i Ludowego Wojska Polskiego w zwycięskiej walce z faszyzmem, który stoi przy ul. Powstańców Śląskich. O jego usunięcie (o czym pisaliśmy tydzień temu) wystąpili radni Prawa i Sprawiedliwości. Po burzliwej dyskusji komisja odstąpiła od opiniowania tego pomysłu przed poddaniem go pod głosowanie całej RM, gdyż praktycznie każdy z jej członków miał w tej sprawie inne zdanie.

Oficjalnie zaś do przewodniczącego rady skierowane ma być pismo wskazujące na wadliwość pomysłu, gdyż we wniosku nie wskazano, jakie mają być dalsze losy pomnika. To bowiem, czy zostanie np. zniszczony lub przeniesiony do rudzkiego Muzeum PRL-u (nikt tej placówki nie pytał nawet o opinię) albo stanie np. na cmentarz żołnierzy radzieckich w Makoszowach, może mieć istotny wpływ na zachowanie radnych podczas głosowania. W projekcie nie wskazano także skąd wziąć fundusze na ewentualną „likwidację” czy „przeprowadzkę”. 

Przewodniczący komisji Dariusz Walerjański w rozmowie z GŁOSem wskazywał także, że poniekąd minęły czasy niszczenia pomników „lekką ręką” i powinniśmy się stosować do międzynarodowych standardów w takich kwestiach, a więc sprawdzić: na czyj wniosek, w czyim imieniu, za czyje pieniądze i z czyjej inicjatywy został postawiony. Jego zdaniem trzeba podejść do tematu chłodno i z rozsądkiem, tym bardziej, że jak dowiedział się już z lektury GŁOSu sprzed lat, oficjalnego odsłonięcia pomnika dokonał w 1985 roku Żyd Samuel Farber, który jako pierwszy wjechał w styczniu 1945 roku do Zabrza na czołgu Armii Czerwonej...