POMAGAJMY.  - Jeden wolontariuszy spotkał kiedyś wychudzonego i brudnego chłopca w jednej z naszych kuchni. Zaczął z nim rozmawiać i w końcu trafili do jego mieszkania na Zandce. 5- i 9-letnimi chłopcami opiekowała się babcia, która choć bardzo chciała, to nie mogła im zapewnić odpowiedniej opieki. Ich mama wyjechała za granicę, aby pracować – opowiada Krystian Bajer, dyrektor domu dziennego pobytu Rodzina, znajdującego się przy ul. Wolności 586 w Zabrzu. W mieszkaniu nie było mebli, a jedyne ubrania jakie mieli, cały czas nosili na sobie. - Zaopiekowaliśmy się nimi, jeszcze przed świętami skończyliśmy remont ich pokoju. Kiedy zapytałem ich, czego tak najbardziej pragną na święta, młodszy powiedział: - Żeby w domu było ciepło i był prąd. Zabrzański Caritas pod opieką ma około tysiąca takich potrzebujących osób.

Rodzinę założono w listopadzie 2008 roku, za staraniem parafian kościoła św. Jadwigi na Zaborzu. Działalność domu dziennego domu pobytu zrazu skoncentrowała się na opiece nad seniorami. - Chcieliśmy stworzyć miejsce, w którym starsi zabrzanie wspólnie mogliby zająć swój wolny czas, zamiast spędzać go tylko przed telewizorem. Stąd szeroka i zupełnie darmowa oferta warsztatów, zajęć kulinarnych czy pomocy rehabilitantów i masażystów – mówił wtedy dyrektor Bajer.

Choć od pierwszego dnia seniorzy dosłownie walili drzwiami i oknami, to organizatorzy na tym sukcesie nie poprzestali. Chcieli pomagać jak największej liczbie osób. W ostatnich latach udało im się otworzyć przedszkole dla 45 dzieci i dwa żłobki: Dzieciątka Jezus w Zaborzu i Misiową Krainę w Mikulczycach. Prócz tego Caritas uruchomił świetlice socjoterapeutyczne dla dzieci, organizuje korepetycje (luki w wiedzy podopiecznych uzupełniają za darmo nauczyciele z zaborzańskich szkół). Udało się także utworzyć pięć jadłodajni dla najuboższych praktycznie w większości dzielnic Zabrza - posiłki przygotowywane są nie tylko w Zaborzu, ale też w w Kończycach, Biskupicach, Mikulczycach i w noclegowni dla bezdomnych przy ul. Trocera. - Codziennie przygotowujemy około 500 obiadów, z czego 120-140 dowozimy do domów samotnych i niepełnosprawnych – mówi Bajer.

Choć opieką objętych jest już prawie tysiąc zabrzan, przedstawiciele Caritasu wciąż poszukują kolejnych form pomocy.

Minione Boże Narodzenie było trudnym czasem zwłaszcza dla seniorów, bezdomnych i samotnych. Święta kojarzone są bowiem z rodzinną atmosferą, a dla takich ludzi często brakuje oparcia w bliskich. - Dlatego zorganizowaliśmy dla nich wigilię. I to właśnie 24 grudnia, bo kto chciałby jeść uroczysty posiłek 23 czy 27 grudnia?! - uśmiecha się dyrektor. - Wraz z pracownikami i wolontariuszami już od rana rozpoczęliśmy pichcenie świątecznych specjałów dla 70 najuboższych wytypowanych przez Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie.

Bajer apeluje też o pomoc. Przede wszystkim mile widziani są wolontariusze, ale liczy się także każde wsparcie finansowe, czy materialne. - Nawet stare, ale niezniszczone ubrania są dla najuboższych na wagę złota. Tym bardziej dla dzieci, które przecież tak szybko z nich wyrastają – mówi dyrektor. Czasem bowiem darów jest za mało i pracownicy muszą typować najbiedniejszych z biednych.