TRZY NA CZY. GABRIELA PUDLO-CHOJNACKA - wiceprzewodnicząca Rady Miejskiej w Zabrzu, prezes firmy POCH, absolwentka Wydziału Mechanicznego-Technologicznego Politechniki Śląskiej w Gliwicach. Pochłania ją praca i działalność społeczna. W wolnych chwilach najchętniej spędza czas z rodziną: mężem Janem Chojnackim (współwłaściciela kopalni Siltech), córką Aleksandrą i pięciorogiem wnuków, uczniów zabrzańskich szkół. Jeździ na nartach, pływa i porywa się na rzeczy ekstremalne – takie, które - jak twierdzi - babcia robić nie powinna.

- Czy rola w Lady Robin Hood była pani debiutem scenicznym?

- W pewnym sensie nie, bo wielokrotnie miałam okazję występować na scenie, na przykład w roli prelegentki. Jednak jako aktorka–amatorka zaprezentuję się po raz pierwszy. Nieco ułatwi mi zadanie to, że w sztuce gram banitkę, Alanę z Doliny, która charakterem nieco mnie przypomina. Najwięcej trudności podczas prób sprawia mi bumerang (moja bohaterka dostaje go od rodziców, którzy przywieźli go z Australii, gdzie kupowali owce), którym mam rzucić i oczywiście złapać. Do tej pory nie udało mi się to jednak ani razu. Na pocieszenie dla publiczności zdradzę, że rzucam nim w kierunku kulis.

- Czy długo trzeba było namawiać panią do wystąpienia w sztuce?

- Zgodziłam się bez wahania, bo spodobały mi się idea i cel przedsięwzięcia. Całkowity dochód z przedstawienia, w którym „aktorzy” nie otrzymują gaży, lecz sami muszą wnieść opłatę i zorganizować sobie strój dla granej przez siebie postaci, zostanie przeznaczona na cele statutowe stowarzyszeń Dzieci ulicy z Katowic oraz Modlitwa i Czyn z Zabrza-Biskupic. Projekt Kopciuszek, w ramach którego w tym roku w śląskich teatrach zostaną wystawione dwie sztuki (Lady Robin Hood i Królewna Śnieżka) wymyśliła przed pięcioma laty eurodeputowana Małgorzata Hanzlik, która również wystąpi na deskach Teatru Nowego w Zabrzu. Spektakl reżyseruje Tomasz Szulakowski z Teatru Polskiego w Bielsku-Białej, a patronat nad projektem objęła małżonka prezydenta RP, Anna Komorowska (o spektaklu piszemy także na stronie 12).

- Czy uważa pani, że działalność charytatywna jest powszechnym obowiązkiem?

- Działalność charytatywna dla obu stron powinna być przyjemnością, a nie przymusem. Mogą sobie na nią pozwolić głównie osoby, które dysponują środkami finansowymi lub wolnym czasem. Podziwiam jednak wszystkich tych, którzy potrafią się dzielić i pomagać innym, choć niejednokrotnie wydawałoby się, że nie zbywa im na jednym, ani drugim.