TRZY NA CZY.  KS. JÓZEF KUSCHE – lat 71, urodził się w Cisku koło Koźla na Opolszczyźnie. Do seminarium diecezji opolskiej w Nysie wstąpił w 1959 roku, zaś święcenia kapłańskie przyjął w 1965 roku w Opolu. Był dotąd niestrudzonym duszpasterzem i animatorem życia społeczno-religijnego w Zabrzu, inicjatorem kilkuset wyjazdów pielgrzymkowych

- Czy to możliwe, że dobiega właśnie kres posługiwania księdza jako proboszcza jednej z najstarszych i największych parafii w Zabrzu? Wszak mówimy „parafia św. Anny”, a myślimy „ks. Józef Kusche”...

- W związku z przejściem na emeryturę w minioną niedzielę o godz. 11.15 odprawiłem mszę pożegnalną, zaś w środę 22 sierpnia nastąpiło oficjalne przekazanie parafii nowemu proboszczowi – ks. Grzegorzowi Skopowi, który dotąd był proboszczem parafii św. Józefa w Tarnowskich Górach. Przy tej okazji oczywiście trudno nie wspominać minionych dekad – wszak w Zabrzu przeżyłem 44 lata mej 47-letniej posługi kapłańskiej. Do św. Anny przyszedłem już w 1968 roku jako wikary z zaledwie trzyletnim doświadczeniem. Potem w 1975 roku zaproponowano mi kierowanie parafią św. Teresy w Mikulczycach, ale w 1986 roku na prośbę ks. prałata Franciszka Pieruszki powróciłem do św. Anny i pozostałem aż do teraz.

- Czy zechce ksiądz podzielić się przemyśleniami z posługi w św. Annie?

- Zawsze zależało mi na tym, by duszpasterstwo miało smak, by odpowiadało potrzebom ludzi. Wiele czasu poświęcałem zawsze młodzieży, pielgrzymowałem z nią po całej Europie, pokazywałem różne święte miejsca i ważne wspólnoty chrześcijańskie – jak chociażby ta ekumeniczna z Taize. W sumie wychowałem trzy pokolenia młodych zabrzan, ucząc także w szkole przez 19 lat. Ale bardzo też cenię sobie współpracę z działającym do dziś Klubem Inteligencji Katolickiej, który spotkał się już ponad 300 razy. Pamiętam też jak w czasie stanu wojennego wraz z ks. infułatem Pawłem Pyrchałą udawało nam się zapraszać do Zabrza wielkich polskich intelektualistów: artystów, twórców i aktorów z całej Polski. Wtedy kościoły w śródmieściu Zabrza wypełnione były po brzegi przez wiernych spragnionych mądrego i dobrego słowa.

- Czy ma ksiądz pomysł: co dalej?

- Choć wyprowadzę się z plebani, to w Zabrzu pozostanę. Czuję się bowiem z tym miastem mocno związany. Zamieszkam w domu należącym do parafii św. Anny i przychodzić będę tutaj na msze święte. Kocham ten kościół, bo każdy szczegół architektury jest tak wypieszczony, że budzi najwyższy podziw. Kryje w sobie ciepło, jakie trudno znaleźć gdzie indziej. W nim każdy znajduje swoje umiłowane miejsce. 
.