TRZY NA CZY. ELŻBIETA GRODEK jest z wykształcenia matematykiem. Pochodzi z Lublina, ukończyła tamtejszy Uniwersytet im. Marii Curie-Skłodowskiej. Na Śląsk przyjechała za mężem. Jako nauczycielkapracowała najpierw w Szkole Podstawowej nr 9, a potem Gimnazjum nr 9 w Zabrzu-Zaborzu, gdzie mieszka. Po przejściu na emeryturę, czyli od 2005 roku prowadzi „lekcje” haftu i rękodzieła artystycznego w Centrum Edukacji Twórczej (Ognisko Pracy Pozaszkolnej nr 4). Jest kontynuatorką dzieła Agaty Kinic w prowadzeniu tych zajęć oraz organizowaniu konkursu Zajączkowe haftowanie. 

- Czy czasem haftowanie nie jest sztuką odchodzącą do lamusa i już trochę „na siłę” promowaną wśród dzieci?

- Nic bardziej błędnego! To rękodzieło przeżywa od dobrych kilku lat renesans. Dzieci podglądają babcie, rodzice przyprowadzają je na zajęcia. Toczy się taka pokoleniowa zdrowa rywalizacja, rodziny spędzają razem czas na rozmowach, a nie gapieniu się w telewizor. Same plusy, nie mówiąc o wyciszeniu, skupieniu i twórczej realizacji. Do mojej grupy co roku przybywają nowe osoby. Także chłopcy. 

- Czy haft jest taki jak przed wiekami czy ciągle się zmienia?

- Praktycznie nie robi się już krzyżykowych jednokolorowych obrazów nad stół, bo wyszły z mody. Teraz igłą maluje się całe kolorowe obrazy, wyszywa barwne makatki. Stosuje się także różne nowe rękodzielnicze techniki zdobnicze jak np. quilling (precyzyjne oklejanie/nibyhaftowanie specyficznie zwijanym papierem), filcowanie (oklejanie kolorowymi kształtowanymi specjalnie kawałkami filcu) albo temari (oplatanie sznurkiem). Coraz częściej stosuje się różne nowe rodzaje nici i włóczki, igły i druty a także... jajka. Strusie czy styropianowe to już niemal codzienność. 

- Czy haftowanie wymaga specjalnych predyspozycji?

- Trzeba chcieć i mieć czas, najlepiej wieczorem. W naszym kole prace na Wielkanoc zaczynamy robić zaraz po Bożym Narodzeniu. Trzeba mieć zmysł plastyczny i przestrzenny – tutaj przydaje się moja matematyka, bo są nawet takie wzory haftów, które wymagają znajomości budowy figur i łączenia poszczególnych elementów układanki. Niektóre techniki wymagają także wkładu finansowego, bo np. kolorowy filc nie należy do tanich i trzeba go czasem szukać w sklepach internetowych.