TRZY NA CZY. KRYSTYNA PIERZCHAŁA jest kierownikiem katedry i kliniki neurologii zabrzańskiego Wydziału Lekarskiego Śląskiego Uniwersytetu Medycznego. Początkowo w klinice pracowała jako wolontariusz i w tym charakterze uzyskała specjalizację w zakresie neurologii. Należy do krajowych i zagranicznych towarzystw naukowych, otrzymała kilka nagród i wyróżnień rektora SUM, a także ministra zdrowia. Tytuł profesora zdobyła w 2002 roku. Laur Umiejętności i Kompetencji (czytaj na stronie 11) otrzymała za m.in. „poświęcenie oraz wyjątkowe zaangażowanie i troskę o dobro pacjentów”. W wolnych chwilach lubi sięgnąć po dobrą lekturę, zdjęcie zaś pochodzi z zawodów narciarskich w alpach z mistrzostw świata lekarzy.  

Czy bardziej ceni sobie pani nagrody branżowe, czy takie jak otrzymany w sobotę Platynowy Laur Umiejętności i Kompetencji, czyli przyznawane przez inne środowiska?

Jestem niezwykle dumna z tego wyróżnienia. Nie jest to ocena mojej pracy i osiągnięć przez fachowców stricte medycznych, ale przez ludzi spoza naszego kręgu, dlatego uważam ją za szczególny przykład docenienia tego co robię i nie tylko jako lekarz. Dla mnie to takie interdyscyplinarne wyróżnienie. Dlatego dyplom zawiśnie u mnie w pracy w szpitalu na honorowym miejscu, a medal - jako coś niezwykle cennego - będę przechowywać w domu. 

Czy trzecie pokolenie pójdzie w pani zawodowe ślady?
Mój mąż jest lekarzem, dwójka dzieci także, wnuk ma niewiele ponad trzy i pół roku, więc kto wie... Najpierw z okazji Dnia Babci pójdę na jego występ do przedszkola. Z racji pracy zawodowej, wykładów, sympozjów itd. jestem zaprawiona w bywaniu na scenie. Tym razem - jako babcia i widz – „wystąpię” pierwszy raz. To budzi skrajnie inne emocje niż osobiste wejście na scenę Domu Muzyki i Tańca w towarzystwie najważniejszych polityków Europy.

Czy nie przerażają panią zawirowania wokół reformy refundacyjnej?
Zasmucają mnie nie same protesty, co fakt, że na barki lekarzy przenosi się kolejne administracyjne ciężary. Rozumiem jak ważne dla gospodarki kraju są koszty leczenia i usystematyzowanie obiegu pieniędzy w szeroko pojętej służbie zdrowia, ale podejmowane działania powodują, że lekarze będą mieli coraz mniej czasu dla pacjentów i będzie trudno im wywiązywać się z przysięgi Hipokratesa. Zamiast leczyć musimy teraz zajmować się biurokracją, a jesteśmy jeszcze ograniczany mnóstwem przepisów. Na razie reforma miast ułatwić, utrudnia życie i lekarzom i pacjentom. Jest bardzo bolesna dla nas wszystkich - to nie jest poprawianie projektu budowlanego, ale korekta dotykająca naszego zdrowia i życia, wymaga więc szczególnie delikatnych posunięć. 
Rozmawiał