TRZY NA CZY. JUSTYNA MAZUR (29 lat) – autorka bloga Krótki poradnik jak ogarnąć życie (www.krotkiporadnik.pl), który w tegorocznym konkursie Blog Roku wygrał kategorię Życie i społeczeństwo. Od urodzenia związana z Zabrzem, teraz mieszka w Kończycach. Kocha pisanie i ludzi. Właśnie wróciła do nauki gry na pianinie i... znów poszukuje pracy, tak jak w chwili, gdy zaczynała tworzyć Krótki poradnik.

Czy prowadzenie takiego bloga, jak twój, to nie jest forma swoistego ekshibicjonizmu?

Myślę, że nie. W ścisłym finale znalazł się blog, który bez ogródek porusza tematy seksu. W tym samym czasie telewizja pokazuje wręcz niesmaczne programy – Warsaw Shore czy program o Natalii Siwiec, w których wręcz wszyscy czekają, aż będą sceny sypialniane. I to jest prawdziwy ekshibicjonizm. W ludziach jest potrzeba głębszego wejścia w społeczeństwo, uczestnictwa w nim na... czyimś przykładzie. Dlatego ja otwieram się przed nimi do tego stopnia, by zrozumieli, że nie są sami. Ale i tak jest wiele na tyle prywatnych tematów, których na pewno nie poruszę na blogu, a nawet w rozmowie.

Czy(li) czym tak naprawdę jest twój blog?

Dokumentem. Opisuję na nim sprawy i zjawiska, trochę w formie „autoreportażu”. Tak naprawdę dopiero po konkursie zdałam sobie sprawę, że treści, które tam pokazuję, są tak uniwersalne i docierają do tak szerokiego grona ludzi. Wiele razy już słyszałam, że najbardziej doceniają w moim blogu ten autoironiczny humor przy opisywaniu nawet poważnych spraw. Bo nie unikam tematów smutnych. Ale ten blog to nie tylko forma, ale przede wszystkim treść. Zdałam sobie ostatnio sprawę, że do pewnego stopnia wielu czytelników zaczyna identyfikować się ze mną. Dostrzegają, że choć zostali wychowani w dość konserwatywnych rodzinach, teraz muszą zrewidować swoje poglądy w zderzeniu ze współczesnym światem.

Czy po tym wyróżnieniu masz jakieś nowe pomysły na Krótki Poradnik?

Przede wszystkim chcę dalej pisać, a przy okazji włączyć się w jakąś akcję charytatywną. Mam ogromny głód wolontariatu, bo niedawno dostrzegłam jak wiele satysfakcji czerpię z pomagania innym. Wielu moich czytelników myśli sobie „jakie ty masz szczęśliwe życie”. Ale tak naprawdę mam problemy tak, jak każdy inny. Tylko nauczyłam się choć trochę cieszyć się z niego i wstawać rano z nadzieją na dobre dni. Jestem przekonana, że 95% moich czytelników ma jednak raj, bo nie zdaje sobie sprawy jak bardzo może być źle. I dlatego chciałabym im pokazać w jaki sposób to wszystko... ogarnąć.