TRZY NA CZY. PAULINA JĘCZMYK (17 LAT) - wygrała konkurs na projekt współczesnej biżuterii patriotycznej. Jest uczennicą zabrzańskiego Liceum Plastycznego, mieszka w Świętochłowicach. Ma młodszą o pięć lat siostrę Agatę, która jest mistrzynią polski akrobatyki sportowej juniorek młodszych w parach mieszanych. Oprócz plastyki, języka rosyjskiego i pieczenia lubi także podróże.

- Czy(m) jest dla ciebie patriotyzm?

- To bardzo trudne pytanie, nigdy się nad tym nie zastanawiałam… Na pewno nie jest to uczucie martyrologiczne, smutne, tragiczne, kojarzące mi się z wojną i walką na śmierć i życie za ojczyznę. To nie te czasy… Dla mnie to raczej radosna więź ludzi danej narodowości, oparta na wzajemnej tradycji i kulturze. Siła scalająca ludzi w czynieniu radości i dobra jakiejś określonej społeczności. Ja np. odczuwam radośnie patriotyzm, gdy przebywam poza Polska i spotykam rodaków. Mogę z nimi porozmawiać, zabawić się. I przypuszczam, że ta więź w chwilach trudnych także będzie mocno na mnie oddziaływała. Ale w kierunku pomnażania dobra i radości, a nie składania na szalę życia.

- Czy plastyka to twój kierunek dalszego kształcenia?

- Wybór liceum w Kończycach był trochę przypadkowy. Jakoś tak wyszło, nie wiem sama. No, lubię sztukę i plastykę, jestem bardzo zadowolona z nauki, ale studia będą zupełnie inne. Wybieram się na filologię rosyjską. To piękny język, a w przyszłości sądzę, że bardzo przydatny, choćby w celach gospodarczych. Polska będzie się bardziej otwierała na rynek za wschodnią granicą. A poza tym ja nie potrafię usiedzieć na jednym miejscu i uczyć się tylko jednego. Ciągle interesuje mnie coś nowego.

- Czy zatem masz jeszcze inną pasję?

(PEŁNY TEKST W  GŁOSie nr 24 / 2014. ZAPRASZAMY DO ZAKUPU W REDAKCJI)