TRZY NA CZY. DAREK HERMIERSZ (39 lat) – karierę zaczynał na studiach w magazynie Górnik gola! gola!, dla którego zrazu przygotowywał teksty, a potem też zdjęcia. Gdy gazeta przestała się ukazywać, rozpoczął pracę w dzienniku Sport, w którym spędził pięć lat. W 2006 roku założył własną agencję fotograficzną i zaczął ściśle współpracować z Górnikiem Zabrze, którego teraz jest pracownikiem. Obsługiwał największe imprezy piłkarskie ostatnich lat – mistrzostwa świata i Europy. W 2012 roku był oficjalnym fotoreporterem UEFA na polsko-ukraińskim turnieju. W ubiegły czwartek zdobył III miejsce w konkursie Śląska Fotografia Prasowa, dzięki zdjęciu Fight Club z meczu Górnika z Polonią Warszawa. Był już laureatem tego konkursu pięć lat temu, kiedy przypadło mu II miejsce za cykl Eurodebiut.

- Czy tak trzecie miejsce w prestiżowym konkursie Śląska Fotografia Prasowa mobilizuje do jeszcze cięższej pracy?

- To przede wszystkim ogromny zaszczyt. Ale oczywiście daje sporo motywacji i mobilizacji do fotografowania i startu w kolejnych konkursach: nie tylko regionalnych, lecz i ogólnokrajowych. Śląski konkurs jest o tyle trudny, że nadesłane prace nie startują w kategoriach, ale są oceniane wspólnie. Zdjęcia sportowe porównuje się ze zdjęciami z wydarzeń czy imprez kulturalnych i najczęściej odpadają w przedbiegach. Podejrzewam, że emocje na zdjęciach społecznych są bliższe oceniającym niż wydawałoby się naturalne, emocje sportowców. Dlatego tym bardziej cieszy mnie moje trzecie miejsce.

- Czy próbowałeś więc sił w innych dziedzinach fotografii, wszak znane są przede wszystkim twoje zdjęcia piłkarskie?

- Tak naprawdę robię to na co dzień, bowiem praca w Górniku Zabrze to nie tylko zdjęcia samych meczów, ale i konferencji prasowych, imprez marketingowych czy biznesowych i wreszcie spotkań z najmłodszymi kibicami piłki nożnej. Zajmuję się też fotografią produktową towarów dostępnych w naszym sklepie kibica. W przeszłości zajmowałem się też innymi dyscyplinami sportu: skokami narciarskimi czy koszykówką. Ale faktycznie nigdy nie miałem ciągot, by zająć się na przykład fotografią społeczną. Wolę realizować się w sporcie.

- Czy w tej dyscyplinie fotograficznej chodzi więc tylko o uwiecznienie emocji?

(PEŁNA TREŚĆ ROZMOWY UKAZAŁA SIĘ W GŁOSIE nr 13/2014. ZACHĘCAMY DO ZAKUPU)