NIELEGALNY WYROK. Na tak rażąco i „taśmowo” powielaną nieprawidłowość w zabrzańskim sądownictwie i organach ścigania jeszcze nigdy nie natrafiliśmy. Jak ustalił reporter GŁOSu, wobec postawionej przed obliczem sądu osoby publicznej - dyrektorki Zabrzańskiego Kompleksu Rekreacji Agnieszki Bober - orzeczono jedynie karę nagany za popełnienie rzekomego wykroczenia polegającego na złamaniu ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych ze związkami zawodowymi. Rzecz w tym, że sprawa ta nigdy nie powinna być prowadzona w trybie wykroczeniowym (znacznie łagodniejszym w znaczeniu i dolegliwościach), lecz w trybie karnym - na zasadzie normalnego procesu o popełnienie przestępstwa, za które grozi grzywna lub nawet ograniczenie wolności. Tak właśnie złamanie wspomnianej ustawy jest traktowane we wszystkich opracowaniach i publikacjach prawnych, w tym na stronie internetowej Prokuratury Krajowej. Tymczasem w Zabrzu tej fundamentalnej wręcz wiedzy nie miała ani prokuratura, ani policja, ani nawet dwoje sędziów, którzy w dwóch postępowaniach sądowych „przyklepali” nielegalne w istocie rozwiązanie. Trwa teraz odkręcanie całej historii przez sąd i prokuraturę.

- Aż trudno w to wszystko uwierzyć, bo to jest wiedza, z której rozlicza się każdego studenta prawa. Jeśli ustawa przewiduje wyłącznie karę grzywny lub ograniczenia wolności, to dla każdego prawnika jest absolutnie jasne, że mamy do czynienia z przestępstwem, a nie wykroczeniem – przyznawali w nieoficjalnych rozmowach pytani przez nas śląscy prokuratorzy i sędziowie spoza Zabrza. Niektórzy wręcz oświadczali, że bez zobaczenia takiego wyroku na własne oczy, w takie „cuda” po prostu nie uwierzą. - Także w ocenie prawników z centrali NSZZ Solidarność, złamanie ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych stanowi przestępstwo i pod takim kątem powinno być prowadzone przez organy ścigania i wymiar sprawiedliwości – podzielił nasze wątpliwości Marek Lewandowski, rzecznik prasowy ogólnopolskiej centrali NSZZ Solidarność.

Warto wyjaśnić, że nie chodzi tu li tylko o zastosowanie tej czy innej procedury. Dla urzędującej dyrektorki basenów Aquarius, skazanie nawet na ową naganę, ale w trybie karnym, oznaczałoby koniec kariery zawodowej w instytucjach samorządowych i państwowych. Urzędnik musi mieć bowiem nieskazitelną kartotekę, a zatrudnianie w administracji publicznej osób skazanych za tzw. przestępstwa umyślne jest wręcz prawem zabronione. Co innego ukaranie za wykroczenie. Choć w takim postępowaniu też zarzuty stawia policja, a werdykt także wydaje sąd, skutki faktyczne dla ukaranego (a więc nawet nie skazanego) są nieporównywalnie łagodniejsze. Osoba taka jest bowiem traktowana jako niekarana sądownie i może piastować stanowiska w administracji publicznej. Onegdaj o tej różnicy przekonał się dotkliwie Jan Szołtysek, ówczesny naczelnik wydziału – nomen omen – promocji miasta, który po karnym skazaniu za przestępstwo wyborcze musiał odejść z pracy w Urzędzie Miejskim.

OBSZERNY ARTYKUŁ NA TEN TEMAT ZNAJDZIECIE PAŃSTWO W AKTUALNYM, DRUKOWANYM WYDANIU GŁOSU. ZAPRASZAMY DO LEKTURY