PRAWO I ŻYCIE. Komisje Rady Miasta rozpatrujące skargi mieszkańców są jak jednoinstancyjny sąd, który w dodatku nie wydaje pisemnego uzasadnienia swoich werdyktów. Czy w zabrzańskiej Radzie Miasta istnieje niepisana zasada, iż wszystkie skargi mieszkańców na władzę miejską i szefów gminnych instytucji należy uznawać za bezzasadne? To pytanie powraca niczym bumerang, gdyż do absolutnych wyjątków należą sytuacje, gdy Rada Miasta przyznaje rację jakiemukolwiek zabrzaninowi oburzonemu lub poruszonemu sposobem potraktowania go w urzędzie miejskim lub jednostce samorządowej.

Według oficjalnych informacji zabrzańskiego magistratu, w ciągu obecnej, a także całej poprzedniej kadencji samorządu (a więc przez sześć minionych lat) do Rady Miasta mieszkańcy złożyli 54 pisemne skargi, nie tylko na prezydenta miasta, ale też dyrektorów szkół publicznych, szefa pomocy społecznej czy innych funkcyjnych samorządowców. Zgodnie ze statutem miasta ich pisma były każdorazowo rozpatrywane przez poszczególne komisje stałe Rady Miasta. Te wypracowywały z kolei końcowe stanowisko dla całej Rady Miasta, która w drodze głosowania nad projektem przygotowanej uchwały rozstrzygały o losach danej skargi. Efekt? Na 54 wnioski za zasadną uznano… 1 (słownie: jedną)! (...)

Szerzej o tej sprawie, także z prawnego punktu widzenia, w drukowanej wersji tygodnika w artykule Bezapelacyjnie bezzasadne