REMIK - FRYZJER. Po aferze korupcyjnej w ligowej piłce nożnej słowo „fryzjer” u większości kibiców budzi skojarzenia jednoznacznie negatywnie. Jednak nie wśród mieszkańców Zaborza, z których wielu jest stałymi klientami Remika, czyli Remigiusza Lasonia. Wieloletni, rosły (2 metry wzrostu!) rozgrywający drużyny szczypiornistów ma tam salon fryzjerski, który jako jedyny w naszym mieście włączył się w prowadzoną od pięciu lat przez fundację Rak‘n’Roll akcję Daj włos.

Dlaczego teraz został fryzjerem? - Nie fryzjerem, a jedynie współwłaściciel salonu. Osobiście to najwyżej mógłbym kogoś na łyso ogolić! – prostuje ze śmiechem mierzący 2 metry wzrostu Lasoń, witając nas w progu niewielkiego zakładu fryzjerskiego Wela (ul. Korczoka 50).  Dodaje, że zawsze miał świadomość, że nie powinienem liczyć jedynie na sport (w „odwodzie” ma jeszcze zawód informatyka, który z powodzeniem uprawiał już po ukończeniu studiów). Jakiś czas temu, całkiem przypadkiem dowiedział się, że mający w tym miejscu zakład fryzjer postanowił zwinąć interes, który przestał mu przynosić dochody. – Postanowiliśmy z żoną zaryzykować i spróbować swoich sił.
Lasoniowie odnowili zakład i poszerzyli jego ofertę o usługi kosmetyczne i poprawiające urodę. Pomysł chwycił i salon szybko zyskał stałą i wesołą klientelę. Nie da się ukryć, że część korzystających z usług tego zakładu, jak piłkarze ręczni Górnika (Mateusz Kornecki czy Adrian Niedośpiał) oraz kibice, przychodzą tu także ze względu na osobę właściciela.(...)
Przypomnijmy, że celem ogólnopolskiej akcji Daj włos jest pozyskiwanie surowca na peruki dla kobiet i dzieci w trakcie trwania i po zakończeniu chemioterapii. Peruki z naturalnych włosów są bowiem bardzo drogie i refundowane jedynie w niewielkiej części. Tymczasem fundacja Rak’n’Roll, przekazuje je chorym bezpłatnie. Darczyńcy, którzy zdecydują się bezinteresownie oddać na szczytny cel swoje włosy, mają w zamian zapewnione darmowe ich obcięcie, a u Remika także zdjęcie na jednym z profili społecznościowych.tórzy mieli włosy nawet do pasa (...)

Pełny tekst ukazał się w GŁOS–ie 3.XI tego roku