Mamy ogólnoświatowy kryzys energetyczny i wiele ambitnych planów, które docelowo miały poprawić jakość powietrza, idzie siłą rzeczy w chwilową odstawkę. Do łask niespodziewanie wróciło przede wszystkim opalanie domów węglem i to do tego stopnia, że nawet zatwardziali przeciwnicy tego rozwiązania krytykują, że tego surowca brakuje w składach. Pozostaje mieć nadzieję, że w związku z tym nie powróci tolerancja dla palenia w piecach dosłownie „byle czym”, żeby tylko dawało ciepło. W każdym razie wygląda na to, że ta najbliższa zima będzie wyjątkowo smogowa...

Sprawa jest do śledzenia, a sygnałów ostrzegawczych będą nam dostarczały tradycyjnie pomiary, które w Zabrzu niezmiennie prowadzi stacja systemu monitoringu jakości powietrza zlokalizowana przy ulicy Curie-Skłodowskiej 34. Przypomnijmy, iż aparatura Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska zapewnia automatyczny pomiar stężeń takich substancji w miejskiej atmosferze jak: tlenek węgla (CO), tlenek azotu (NO), dwutlenek azotu (NO2), tlenki azotu (NOX), ozon (03), dwutlenek siarki (SO2) oraz pył zawieszony PM10 (mieszanina zawieszonych w powietrzu cząsteczek o średnicy nie większej niż 10 μm, w jej skład mogą wchodzić takie substancje toksyczne jak np. benzopireny, dioksyny i furany). Niestety, od kilku lat nie działa tam już czujnik pyłu PM2,5 (aerozole atmosferyczne o średnicy nie większej niż 2,5 μm, które są najbardziej szkodliwe dla zdrowia człowieka!). Na szczęście na terenie miasta działa inne urządzenie (do niedawna były takie dwa), które zbiera dane na temat ilości pyłów zawieszonych nie tylko PM10, ale również PM2,5 i nawet PM1, a chodzi o czujnik zawieszony przy ul. Jana III Sobieskiego. Jego odczyty można obserwować w sposób ciągły na stronie internetowej https://airly.org/map/pl/, wybierając na zamieszczonej tam mapce odpowiednią lokalizacje. W tym samym miejscu są też dostępne dane zabrzańskiej stacji GIOŚ (jak i na https://powietrze.gios.gov.pl), dzięki którym otrzymujemy wiele materiału do... przemyśleń.

Tekst ukazał się w Głosie Zabrza i Rudy Śląskiej (nr 43 z 27 października 2022 roku) na kolumnie W STRONĘ NATURY, która jest współfinansowana przez Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Katowicach. Treści zawarte w publikacji nie stanowią oficjalnego stanowiska organów Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Katowicach.