IGLASTY GOŚĆ. Wbrew pozorom żywe drzewko iglaste jest bardziej ekologiczne niż to sztuczne, choć nawet i ono - wycinane, trzymane w domu, potem utylizowane - nie jest, jako świąteczna ozdoba, do końca przyjazne dla środowiska. Naukowcy dokładnie obliczyli (choć wyniki różnych zespołów i opracowań nieco się różnią) ile „kosztuje” przyrodę używanie jednych i drugich. Gdy na wigilijnych drzewkach wieszamy bombki, nie zdajemy sobie nawet sprawy, że mogą być przyczyną ekologicznej bomby. 

     Mówiąc o konieczności ochrony środowiska nawet w czasie Bożego Narodzenia, warto wspomnieć o tzw. śladzie ekologicznym, czyli wskaźniku umożliwiającym oszacowanie zużycia zasobów naturalnych w stosunku do możliwości ich odtworzenia przez Ziemię. Okazuje się, że każdego roku wykorzystujemy 60 procent zasobów naszej planety więcej niż się odtwarza. Którą choinkę należy więc wybrać, aby ten wskaźnik nie był jeszcze gorszy? 
    Choinka naturalna (po jej użyciu) przyczynia się do emisji ok. 3,5 kg dwutlenku węgla, jeśli zostanie potem spalona albo użyta w stolarce. Jeżeli natomiast trafi na wysypisko rozkłada (nawet i rok), wytwarzając aż 16 kg dwutlenku węgla. Wskaźnik ten przy choince sztucznej wynosi 40 kg (jeśli została zutylizowana). Rozkładać się na wysypisku będzie setkami lat, a spalona nie w specjalistycznym piecu uwolni do atmosfery dioksyny. Jeśli zaś wykonana została z polichlorku winylu to praktycznie nie można jej poddać recyklingowi!
    Choinka sztuczna staje się bardziej ekologiczną niż naturalna, wycięta z lasu, jeśli służy nam przez około 20 lat. Wtedy jej ślad ekologiczny jest konkurencyjny i mniejszy.  Jeśli jednak będziemy kupować drzewka pochodzące z wykonywanych przez leśników koniecznych wycinek i przerzedzania lasów to wskaźnik ten będzie znów na korzyść naturalnych igieł. Nieco zaś inaczej sprawa będzie się miała, gdy weźmiemy pod uwagę drzewka z hodowli. Do ich produkcji wykorzystuje się chemiczne środki ochrony roślin, nawozy, energię, transport, wodę…
    Najrozsądniej jest kupić drzewko żywe, w doniczce, ale tylko z pewnego źródła (szkółki, certyfikowanej hodowli). Często bowiem te kupowane w marketach nie będą się już potem ze względu na długie przebywanie w sztucznych warunkach nadawały do przesadzenia.  Zdarza się także, że sprzedawcy oszukują i w plastikowych doniczkach (o zgrozo, znów ten plastik do utylizacji!) znajdziemy nieukorzenione dobrze rośliny. Drzewko w doniczce nie może też zbyt długo przebywać w cieple, gdyż zacznie „rosnąć” co zaburzy jej życiowy cykl i przesadzone obumrze.
      Suma summarum podkreślamy jeszcze raz to, co podaliśmy na początku: żywe drzewko jest bezpieczniejszym dla środowiska wyborem. Jest w 100 procentach biodegradowalne, gdy rośnie (w lesie, hodowli czy ogródku) pochłania z atmosfery dwutlenek węgla. No i ładnie pachnie.

Tekst ukazał się w Głosie Zabrza i Rudy Śląskiej (nr 51/52, z 20 grudnia 2018) na kolumnie W STRONĘ NATURY, która jest współfinansowana przez Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Katowicach. Treści zawarte w publikacji nie stanowią oficjalnego stanowiska organów Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Katowicach.